„Triumfy” Alaina Toubasa i Testoriego

Ponad dwa tysiące trzysta listów. Napisane ręcznie. Po francusku. Pomiędzy 1959 a 1962 rokiem. „Drogi Alainie, tak mi przykro…”, pierwsze słowa. Potwierdzające, że historia miłosna Giovanniego Testoriego i właściciela galerii Alaina Toubasa od samego początku miała cechy namiętnej miłości. Więź przetrwała trzydzieści lat, pozostawiając niezatarty ślad w ich życiu. Jednak epistolarny charakter tego debiutu pozostaje tajemnicą, biorąc pod uwagę, że korespondencja nigdy nie została przepisana ani opublikowana. Podobnie jak rysunki i pocztówki, które mu towarzyszą. Materiał niepublikowany. Który wzbogaca „Per sempre”, którego premiera odbędzie się w środę 22. w LAC w Lugano , a następnie trafi do Piccolo Teatro Studio , które jest współproducentem spektaklu, na początku grudnia. Monolog. Napisane i wykonane przez Alessandro Bandiniego , jednego z młodych talentów z Warsztatu Hamleta Testoriego w Latelli i laureata Nagrody Mariangela Melato Hystrio. Z Ugo Fiore jako dramaturgiem. „Listy to prawdziwe niedokończone dzieło” – podkreśla Bandini – „napisana mapa, płótno, które Testori szkicuje i wypełnia swoimi obrazowymi, muzycznymi i topograficznymi wszechświatami. Nie opisuje, lecz maluje. Przekształca każdy list w portret ukochanej. To mężczyzna mówi: mężczyzna zmagający się z burzą własnej miłości, który, nieświadomie, generuje poetycki język przyszłości”. Solowy. Podczas gdy listy przeplatają się z „I Trionfi” Testoriego. Diego Vincenti

Tagi artykułów